درک مفهوم رزولوشن در فوتوشاپ CS5‎‏(3)

روش هاي Resampling
 

فوتوشاپ 5 متد براي resampling ارائه مي کند:
Nearest Neighbor, Bilinear, Bicuibic, Bicuibic Smoother و Bicuibic Shaper که در شکل (13) نمايش داده شده اند.
شما از طريق جعبه متني Preferences در پانل General، يا در جعبه متني Image Size روش مورد نظر خود را انتخاب مي کنيد. هر يک از اين متدها داراي نقاط ضعف و قوتي هستند و ما از آن ها درموقعيت هاي مختلف استفاده مي کنيم. در اين جا به توضيح هر يک از اين روش ها مي پردازيم:

Nearest Neighbor:
 

ابتدايي ترين و در عين حال سريع ترين روش است: براي ايجاد يک پيکسل جديد، فوتوشاپ به پيکسل کناري نگاه مي کند و مقدار آن را کپي مي کند. متاسفانه، نتايج حاصل از اين روش معمولاً مناسب نيست؛ مگر اين که تصوير از خطوط يا اشکال رنگي تشکيل شده باشد.

Bilinear:
 

کمي پيچيده تر است و تا حدودي نتايج بهتري ايجاد مي کند. برنامه، مقدار GRAYSCALE يا رنگ هر پيکسل را بر اساس پيکسل هاي اطراف آن تنظيم مي کند. برخي از تصاوير مي توانند با استفاده از اين روش به خوبي unsampled شوند. اما معمولاً ما از يکي از روش هاي bicuib به جاي آن استفاده مي کنيم.

Bicuibic:
 

افکت هاي بهتري در مقايسه با Nearest Neighbor يا Bilinear ايجاد مي کند اما انجام آن مدت زمان بيشتري طول مي کشد. مثل Bilinear، اين روش نيز به پيکسل هاي اطراف نگاه مي کند اما معادله اي که از آن استفاده مي کند، بسيار پيچيده تر است و محاسبات نيز سنگين تر است و tonal gradiationهاي نرم تري ايجاد مي کند.

Bicubic Smoother:
 

يک متد interpolation است که مشخصاً براي unsampling طراحي شده است. همان گونه که اسم آن نشان مي دهد اين روش در مقايسه با Bicubic sampling يک نتيجه نرم تر (smoother) به دست مي دهد.

Bicubic Sharper:
 

يک روش interpolation ديگر است که فقط براي downsampling طراحي شده است. اين روش در مقايسه با Bicubic، جزئيات را بهتر حفظ مي کند.

کادر محاوره اي Image Size
 

جعبه متني Image Size به دو بخش بسيار مهم توضيح و توصيف رزولوشن تصوير تقسيم مي شود: ابعاد پيکسل و سايز چاپ.

Pixel Dimensions:
 

ابعاد پيکسلي، بهترين راه مشخص کردن سايز يک تصوير، از طريق مشخص کردن ابعاد پيکسل هاي موجود در آن صورت مي گيرد. بخش Pixel Dimensions، هم ابعاد و هم سايز فايل را به شکل مگابايت به شما نشان مي دهد.

Document Size(سايز سند):
 

يک تصوير Bitmapped، هيچ سايز موروثي ندارد. اين تصوير فقط پيکسل هايي بر روي يک شبکه است. بخش Document Size به شما اجازه مي دهد، تصوير را با يک سايز و يک رزولوشن tagکنيد، بنابراين وقتي شما فايل را به يک برنامه ديگر import مي کنيد، برنامه مقصد از سايز تصوير آگاه مي شود.

Resample Image:
 

مهم ترين ويژگي موجود در جعبه متني Image Size, Resample Image checkbox است. وقتي اين گزينه فعال باشد، فوتوشاپ به شما اجازه مي دهد ابعاد پيکسل تصوير را تغيير دهيد. وقتي اين گزينه غير فعال باشد، ابعاد قفل مي شوند. به عبارت ديگر، شما نمي توانيد به تصوير، پيکسل اضافه کنيد يا پيکسل هاي آن را حذف کنيد (unsample يا downsample).
توجه داشته باشيد که وقتي ابعاد پيکسل ها تغيير مي کند، سايز فايل نيز تغيير پيدا مي کند. فوتوشاپ در بخش pixel Dimensions جعبه متني، هم سايز قبلي و هم سايز جديد را نشان مي دهد.

تغيير اندازه ها
 

يک عنصر گيج کننده در جعبه متني Image Size اين است که وقتي شما تغييري در يکي از فيلدها ايجاد مي کنيد، برخي از فيلدهاي ديگر تغيير مي کنند و برخي ديگر تغيير نمي کنند.
وقتي Resample Image فعال باشد و شما ابعاد پيکسلي را تغيير دهيد، Document Size تغيير مي کند اما رزولوشن تغيير نمي يابد. اگر شما Document Size را تغيير دهيد، ابعاد پيکسل تغيير مي يابد اما رزولوشن را تغيير دهيد، Pixel Dimensions تغيير پيدا مي کند اما Document Size به همان شکل باقي مي ماند. نکته کليدي اين جا است که وقتي گزينه Resample Image فعال باشد Document Size و Resolution ارتباطي به هم ندارند و مستقل از يکديگر عمل مي کنند.
وقتي Resample Image غيرفعال باشد، Pixel Dimensions هرگز تغيير نمي کند و تغيير دادن Document Size يا Resolution هميشه بر ديگري تاثير مي گذارد.

Image Mode
 

همان گونه که قبلاً اشاره کرديم، يک پيکسل مي تواند داراي مقدار 165 باشد اما اين نکته تا زماني که شما از مود تصوير آگاهي نداشته باشيد، معنايي نخواهد داشت. آن 165 مي تواند نشان دهنده سطحي از خاکستري يا يک رنگ خاص باشد يا ممکن است فقط عضوي از مجموعه اي از سه يا چهار مقدار 8 بيتي ديگر باشد.
خوشبختانه، فوتوشاپ به شما اجازه مي دهد به راحتي مود تصوير را تشخيص دهيد و در صورت نياز آن را به يک مود ديگر تغيير دهيد.
يک image mode روشي است براي سازمان دهي بيت ها به منظور توضيح و توصيف يک رنگ. در يک محيط ايده آل شما مي توانيد به چاپگر بگوئيد: "من دوست دارم اين جعبه به رنگ navy blue باشد" و چاپگر نيز منظور شما را دقيقاً درک مي کند.

Grayscale
 

فايل هاي Grayscale در فوتوشاپ هميشه تصاوير 8 يا 16 بيتي هستند. هر چيزي کمتر از 8 بيت، به 8 بيت تبديل مي شود و هر چيزي بيشتر از 8 بيت نيز به 16 بيت تبديل مي شود. 8 بيت کماکان يک مدل رايج و متداول است، اگر چه اغلب اسکنرها به شما اجازه مي دهند بيش از 8 بيت را وارد فوتوشاپ کنيد.
با تصاويرbit Grayscale ‎‏- ‎8، هر پيکسل داراي يک مقدار از 0 (سياه) تا 255 (سفيد) است، بنابراين حداکثر، امکان وجود 256 سطح Grayscale وجود دارد. با تصاوير bit Grayscale- ‏‏‎16، هر پيکسل داراي يک مقدار از 0 (سياه) تا 32768 (سفيد) خواهد بود که از نظر تئوريک مي تواند 32769 سايه خاکستري داشته باشد.
تعداد اندکي از ابزارهاي capture مي توانند اين سايه هاي gray را ارائه کنند، بنابراين فايل هاي 16 بيتي معمولاً را ارائه کنند، بنابراين فايل هاي 16 بيتي معمولاً redundancy بيشتري دارند. اما اين redundancy به داخل editing headroom ترجمه مي شود. بنابراين دوربين يا اسکنر شما مي تواند 12 يا بيشتر از 12 بيت در هر پيکسل را capture کند.
وقتي شما يک تصوير Grayscale را بر روي يک چاپگر چاپ مي کنيد، آن 256 سطح خاکستري، به دليل محدوديت هاي چاپ اغلب به حدود 100 تراز مختلف، کاهش پيدا مي کنند. شما مي توانيد با افزايش برد تونال تصوير چاپ شده ( از طريق چاپ تصوير با بيشتر از يک رنگ جوهر) با اين مشکل مقابله کنيد.
به اين کار، چاپ duotone ( براي دو جوهر)، tritone ( براي سه جوهر)، يا quadtone ( براي چهار جوهر) گفته مي شود.
نکته کليدي اين است که رنگ هاي اضافي نوعاً براي شبيه سازي رنگ ها در تصوير به کار نمي رود، در عوض، آن ها براي توسعه برد ديناميک تصوير Grayscale مورد استفاده قرار مي گيرند.
فوتوشاپ داراي يک image mode خاص براي duotone, tritone و quatone است و حتي اگر فايل به شکل رنگي ظاهر شود، هر پيکسل کماکان فقط با استفاده از 8 بيت از اطلاعات ذخيره مي شود. نکته در اين جا است که فوتوشاپ مجموعه اي از منحني ها را براي هر جوهر در تصوير ‎ 8- bit Grayscale ذخيره مي کند. خلق يک تصوير duoone خوب، بيشتر از اين که يک علم باشد يک هنر است.
توجه داشته باشيد که اگر شما بخواهيد يک تصوير duotone را براي spot-color seperation در يک برنامه کاربردي page-layout قرار دهيد، امن ترين گزينه هنوز هم ذخيره کردن آن در فرمت EPS است، اگر چه InDesign از فايل هاي PDF duotone-mode فوتوشاپ پشتيباني مي کند.

Indexed color
 

همان گونه که قبلاً اشاره کرديم، هر پيکسل در يک تصوير Grayscale، با 8 بيت اطلاعات تعريف مي شود؛ بنابراين، فايل مربوطه مي تواند در برگيرنده تا 256 مقدار پيکسلي مختلف باشد. اما هر يک از اين مقادير ( از 1 تا 256)، مجبور نيستند سطحي از خاکستري (gray) باشند. تصوير Indexed Color متدي است براي ايجاد فايل هاي 8 بيت 256 رنگ. بيت مپ هاي Indexed color از يک جدول 256 رنگ، که از پالت 24 بيتي کامل انتخاب شده است، استفاده مي کنند.
رنگ يک پيکسل خاص از طري ارجاع به اين جدول تعيين و تعريف مي شود:" اين پيکسل داراي رنگ شماره 123 است، اين پيکسل داراي رنگ شماره 81 است"و غيره.
در حالي که Indexed color مي تواند در فضاي ديسک صرفه جويي کند ( به 8 بيت در هر sample point نياز دارد)، فقط 256 رنگ مختلف در اختيار شما مي گذارد. وقتي شما اين تعداد رنگ را با 16،7 ميليون رنگ مختلفي که RGB در اختيار شما قرار مي دهد، مقايسه کنيد متوجه مي شويد که اين تعداد رنگ، بسيار اندک است.
يکي ديگر از محدوديت هاي اصلي و عمده اين است که اکثر ابزار ويرايش تصوير با Indexed color کار نمي کنند، زيرا همه آن ها تقريباً متکي به مقادير عددي هستند که با مقدار تيره و روشن بودن پيکسل ارتباط دارد. شما مي توانيد تصاوير Indexed color را با فرمت هاي IFF, GIF, PNG,PICT يا BMP در فوتوشاپ ذخيره کنيد.

RGB
 

تمام تلويزيون ها و مانيتورهاي رنگي دنيا با استفاده از حالت RGB رنگ ها را نمايش مي دهند که درآن هر رنگ، با مقادير مختلفي از رنگ هاي آبي، قرمز و سبز ايجاد مي شود. در فوتوشاپ، فايل هايي که با RGB ذخيره مي شوند، نوعاً از مجموعه اي از 3 فايل 8-bit grayscale استفاده مي کنند بنابراين مي گوئيم که فايل هاي RGB، فايل هاي 24 بيتي هستند.
اين فايل ها مي توانند شامل حدوداً 16 ميليون رنگ باشند ( بيشتر از تعداد لازم براي رسيدن به کيفيت Photographic). اين، حالتي است که وقتي با تصاوير رنگي کار مي کنيم ترجيح مي دهيم از آن استفاده کنيم. همچنين، اکثر اسکنرها تصاوير را با فرمت RGB ذخيره مي کنند.

CMYK
 

دستگاه هاي چاپ سنتي تمام رنگي فقط مي توانند چهار رنگ را چاپ کنند.
Yellow, Cyan,magenta و Black
هر رنگ ديگري در طيف رنگي، با استفاده از ترکيبات مختلفي از اين رنگ ها، شبيه سازي مي شود. وقتي شما فايلي را که در حالت CMYK ذخيره شده است باز مي کنيد، فوتوشاپ به منظور نمايش تصوير بر روي صفحه مانيتور کامپيوتر شما مجبور است مقادير CMYK را به مقادير RGB تبديل کند. به خاطر سپردن اين نکته مهم است که وقتي شما به صفحه نمايش نگاه مي کنيد، به يک نسخه RGB از داده ها نگاه مي کنيد.
اگر شما اسکن هاي high-end drum بخريد، آن ها احتمالاً فايل هاي CMYK خواهند بود. در غير اين صورت، براي چاپ تصاويرتان در کارهايي از قبيل روزنامه نگاري، مجبور به تبديل تصاوير RGB به CMYK هستيد. شما مي توانيد فايل هاي CMYK را با فرمت هاي EPS, RAW,SCT,Jpeg,PSD, TIFF و PSB در فوتوشاپ ذخيره کنيد، اما چهار فرمت اول، در مقايسه با بقيه رايج تر هستند.

Lab
 

مشکلي که در مورد حالت هاي RGB و CMYK وجود دارد، اين است که مشخصات RGB يا CMYK واقعاً يک "رنگ" را توضيح نمي دهد. در عوض، اين مشخصات مجموعه اي است از دستورالعملهايي که يک ابزار خروجي خاص براي توليد رنگ از آن استفاده مي کند. مشکل در اين جا است که ابزارهاي مختلف، رنگ هاي مختلفي را از يک فايل RGB يا CMYK منفرد توليد مي کنند.
اگر شما تاکنون به ديواري که پر از صفحات نمايش تلويزيوني است، نگاه کرده باشيد متوجه مي شويد که از چه چيزي صحبت مي کنيم: يک تصوير منفرد با مقادير RGB مشابه، بر روي هر يک از اين صفحات، به شکلي متفاوت ديده مي شود.
Lab: از طريق اجزائي که رنگ را مي سازند ( به عنوان مثال RGB يا CMYK) آن را تعريف نمي کند. در عوض Lab، چگونگي ديده شدن و ظاهر رنگ را توضيح مي دهد. امروزه color spaceهاي مستقل از ابزاري وجود دارند که در قلب سيستم هاي مديريت رنگ جاي مي گيرند و تطابق رنگ بين صفحه نمايش، خروجي هاي رنگي و خروجي نهايي چاپ شده را ارتقاء مي بخشند.
فوتوشاپ وقتي بين حالت هاي RGB و CMYK سوئيچ مي کند از Lab mode به عنوان يک رفرنس و مرجع استفاده مي کند و مقادير موجود در جعبه هاي متني RGB Setup و CMYK Setup را نيز در اين کار دخالت مي دهد. شما مي توانيد تصاوير 24 بيتي Lab را با فرمت هاي DCS,EPS,TIFF يا RAW در فوتوشاپ ذخيره کنيد. شما فقط مي توانيد تصاوير 48 بيتي Lab را به عنوان Photoshop,Large Document Format,PDF يا RAW ذخيره کنيد.

Multichannel
 

آخرين مود تصويري که فوتوشاپ ارائه مي کند، حالات Multichannel است. اين mode، مود ژنريک است: مثل RGB يا CMYK، حالت Multichannel داراي بيش از يک کانال 8 بيتي است، هر چند شما مي توانيد رنگ و نام هر کانال را به هر چيزي که مد نظر داريد تنظيم کنيد. اين انعطاف پذيري مي تواند يک نقطه ضعف يا يک نقطه قوت باشد. اگر به روزهايي که اسکنرهاي رنگي قيمت فوق العاده زيادي داشتند برگرديم، ما معمولاً عکس هاي رنگي را با سه بار اسکن کردن تصوير با استات قرمز، آبي و سبز بر روي اسکنرهاي grayscale اسکن مي کرديم و سپس اين سه تصوير را در يک سند Multichannel واحد تلفيق مي کرديم و سپس اين سند را به TRGB تبديل مي کرديم.
واقعاً که چه روزهايي بود!
امروزه، بسياري از تصاوير علمي و فضايي به شکل «false color» ايجاد مي شوند که ممکن است کانال ها، ترکيبي از رادار، مادون قرمز و ماوراء بنفش، به علاوه رنگ هاي گوناگوني از نور مرئي باشند. برخي از دوستان ما که با استفاده از دوربين هاي ديجيتال عکاسي مي کنند، براي ترکيب عکس هاي مادون قرمز و طيف مرئي به منظور ايجاد آثار سوررئال زيبا از حالت Multichannel استفاده مي کنند.
ما معمولاً از Multichannel به عنوان يک گام مياني براي تصاوير پيچيده spot color استفاده مي کنيم. به عنوان مثال، شما مي توانيد از آن براي ذخيره کردن کانال هاي اضافي براي transparency maskها يا selection در ساير تصاوير استفاده کنيد. تنها گزينه شما براي ذخيره کردن تصاوير Multichannel در فتوشاپ محدود به فرمت هاي Format Raw,Large Document و DCS است.
منبع: بزرگراه رايانه، شماره ي 137 .